RYBY AKWARIOWE:
TANGANIKA:
Muszlowce :
Muszlowiec Wielopręgi - Neolamprologus multifasciatus
Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus
Muszlowiec Krótki (Neolamprologus brevis)
Muszlowiec Telmatochromis vittatus
Muszlowiec Lamprologus kungweensis
Naskalniki (Tanganika skalista) :
Naskalnik Chalinochromis sp.”ndobhoi" - szeroki i pierwszy opis tego gatunku w polskim internecie :)
Naskalnik Wężogłowy (Julidochromis transcriptus)
Naskalnik Dickfelda (Julidochromis dickfeldi)
Szczelinowiec Leleupa (Neolamprologus leleupi)
INNA GATUNKI RYB
Gupik, Pawie oczko - Poecilia reticulata
Motylowiec - Pantodon buchholzi
ROŚLINY AKWARIOWE:
Nurzaniec śrubowy, spiralny (Vallisneria spiralis L.)
SKORUPIAKI:
PŁAZY:
Aksolotl czyli ambystoma meksykańska
Kumak dalekowschodni - Bombina orientalis
Karlik szponiasty - Hymenochirus boettgeri
GADY:
*********************************************************************************************************
Historia:
Ryby z rodzaju Chalinochromis zostały po raz pierwszy złowione w jeziorze Tanganika, przez francuskiego łowcę i eksportera ryb ozdobnych Pierre Bricharda. Te pierwsze złowione wówczas ryby, na cześć swojego odkrywcy, zostały przez prof. Maxa Polla w 1974 roku nazwane Chalinochromis brichardi. Kilka lat później inny poławiacz ryb Misha Feinzilber odkrył w środkowej części wschodniego wybrzeża jeziora Tanganiki dwa inne gatunki zaszeregowane do rodzaju Chalinochromis. Były to Chalinochromis sp. "bifrenatus" i oraz właśnie Chalinochromis sp. "ndobhoi"
Obecnie na dzień dzisiejszy do rodzaju Chalinochromis zaliczamy 4 gatunki. Wymienione powyżej oraz Chalinochromis sp. "popelini".
Może nie ma to dużego znaczenia ale dla pełnej jasności warto dodać, iż rodzaj Chalinochromis jest genetycznie blisko spokrewniony z rodzajem Julidochromis. A szczególnie z Julidochromis Dickfeldi , Ornatus i Transcriptus. Podczas gdy Julidochromis Marlieri i Regani są genetycznie bliżsi rodzajowi Telmatochromis. To wywołuje czasem dyskusje jak zaszeregować gatunkowo/rodzajowo te rybki.
Nazwa:
Nazwa naukowa odnosi się do oznakowania podobnego do uzdy na głowach osobników tego rodzaju.
Niestety brak polskiej nazwy, a ta międzynarodowa łamie polski język ;) Więc ja go w rozmowach nazywam po prostu naskalnikiem plamistym.
Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głównie wzdłuż wschodniego brzegu tego jeziora w Tanzanii, pomiędzy Bulu Point i Kasoje na stałym lądzie i wokół wyspy Karilani tuż przy brzegu.
Żyje w skalistej części tego jeziora, zajmując obszary podobne do ryb z rodzaju Julidochromis, czyli skaliste obszary, gruzowiska, pokryte glonowym, gąbkowym nalotem (którym też m.in.się odżywiają). Żyją najczęściej wzdłuż nierównych linii brzegowych, spędzając w naturze więcej czasu wśród kamieni niż na otwartej wodzie.
Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głownie w północno-zachodniej części tego jeziora.
Żyje w skalistej części tego jeziora, na głębokości najczęściej od 5 do 24 metrów.
Opis:
Wydłużony, walcowaty kształt ciała z grubymi, miękkimi wargami. Ubarwienie biało-szare do żółto-brązowego. Wzdłuż ciała przebiegają trzy rzędy ciemnych plam tworzących pionowe pasy. Płetwy piersiowe żółte, a nieparzyste - ciemne, niebiesko obrzeżone.
W naturze ubarwienie może być zmienne, w zależności od głębokości na jakiej ryba żyje. Im głębiej *czyli tam gdzie mniej światła) to ryba jest tym bardziej ciemniejsza.
Najmniejszy z naskalników, osiąga do 7 cm długości. Płeć niezwykle trudna do rozróżnienia. Przyjmuje się,ze samica jest trochę mniejsza od samca.
Naskalnik ten (jak i pozostałe naskalniki) charakteryzuje się specyficznym sposobem pływania. Płynąc wzdłuż pionowych ścian przyjmują pozycje ponową a płynąc pod sklepieniem jaskini, płyną do góry brzuchem. Ukryte w pionowych załamaniach skalnych nieraz zastygają całkiem bez ruchu.
Bardzo często ten gatunek jest mylony z Naskalnikiem Marliera (Julidochromis marlieri). Jednakże Naskalnik Węzogłowy jest mniejszy od Marliera. I plamy na jego ciele układają się w 2 a nie w 3 rzędy.
Nazwa:
Nazwa tej rybki wywodzi się od belgijskiego badacza (o dziwo entomologa) Narcisse Leleupa (1912-2001) na część którego ja nazwano.
Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głownie w południowej części tego jeziora.
Żyje w skalistej części tego jeziora, na głębokości najczęściej od 5 do 40 metrów.
Opis:
Ciało lekko bocznie spłaszczone, wydłużone, walcowate, pomarańczowo-żółte. Osiąga długość do 10 cm (samce) i do 9 cm (samice. Płeć trudna do rozróżnienia.
Charakterystyczne są duże wargi tego gatunku. No i choć tego nie widać, ryby te posiadają zęby.
Szczelinowiec Leleupa często bywa mylony z bardzo podobnym do niego i blisko spokrewnionym Szczelinowcem Długim (Neolamprologus longior). Źródła różnie traktują Szczelinowca Długiego. Jedne jako oddzielny gatunek a inne jako podgatunek Leleupi. Ryby są bardzo podobne, trudne do rozróżnienia.
Nazwa:
Nazwa tej rybki odnosi się paska biegnącego przez całe jej ciało. Z łaciny słowo vittatus oznacza z pręgami lub z wstęgami.
Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głownie w południowej części tego jeziora.
Żyje na głębokości najczęściej od 5 do 10 metrów,choć bywa spotykany i do 25 metrów.
Opis:
Telmatochromis vittatus ma 7 cm długości i ma wydłużony, cylindryczny korpus. Długość ciała wynosi od 4,3 do 4,4 razy wysokość ciała. Podstawowy kolor to brązowo-szary w górnej części ciała i beż . Ciemny podłużny pasek rozciąga się od kącika ust do oczu i boków ciała, który rozciąga się do podstawy płetwy ogonowej. Kolejna podłużna taśma biegnie wzdłuż podstawy płetwy grzbietowej. Na ogonie jest ciemna plama. Telmatochromis vittatus nie wykazuje wyraźnych różnic między płciami. Największą różnica, choć nie jakaś wyraźnie dużą, jest wielkość płci. Samce dorastają do 7 centymetrów, zaś samice do 6 centymetrów. Samice mają również krótsze promienie płetw piersiowych, chętniej kryją się w muszlach, do których zagania je samiec oraz mają bardziej pękate brzuszki.
Telmatochromis vittatus często bywa mylony z bardzo podobnym do niego i blisko spokrewnionym Szczelinowcem Dwypasiastym (Telmatochromis bifrenatus). Vittatus różni się tym, że ma większą wysokość ciała w stosunku do jego długości, mniejszą liczbę łusek po górnej stronie i więcej łusek w dolnej części dwuczęściowej linii bocznej i mocniejsze, stożkowe zęby w górnej i dolnej szczęce.
Występowanie:
Jest to gatunek endemiczny. Czyli występujący tylko w jednym konkretnym miejscu. W przypadku tego gatunku jest to Jezioro Tanganika w Afryce. I to nawet nie całe jezioro ale południowo-zachodnia część jeziora, na północ od parku narodowego Sumbu w Zambii.
Opis:
Wydłużony, walcowaty kształt ciała z wysoką płetwą grzbietową i grubymi, miękkimi wargami. Na żółto-brązowym tle wzdłuż całego ciała ciągną się trzy czarne pasy. Wszystkie płetwy szare, niebiesko obrzeżone. Dymorfizm płciowy słabo widoczny Samice są trochę większe. Osiąga przeciętnie do 11 cm długości.
Charakterystyka:
Stosunkowo spokojna ryba wykazująca zwiększoną agresję w okresie tarła. Gatunek monogamiczny. Ryby dobierają się w pary na całe życie. Opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Samica opiekuje się potomstwem bezpośrednio, samiec natomiast chroni obrane terytorium przed intruzami. Naskalniki Dickfelda tworzą wielopokoleniowe społeczności- dorosłe dzieci żyją zgodnie na jednym terytorium wraz z rodzicami.
Charakteryzują się (jak inne naskalniki) specyficznym sposobem pływania, zawsze równolegle do powierzchni. A jeśli jest to sufit jaskini to płyną wtedy do góry brzuchem. Często zastygają w bezruchu schowane w pionowych szczelinach skalnych, wyglądają wtedy jak przyklejone do ściany.
Strona 2 z 3