Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus

Nazwa:
Polskiej nazwy brak.
Natomiast łacińska nazwa odnosi się do nakrapianej płetwy ogonowej: cauda – czyli ogon, a punctatus – czyli nakrapiany. Gatunek ten występuje także pod nazwami: exLamprologus caudopunctatus, Neolamprologus caudopunctatus.

 Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym tylko wzdłuż południowej części jeziora - wybrzeże Zambii.
Lamprologus caudopunctatus żyje na piaszczystym wybrzeżu i w strefie przejściowej od piaszczystego wybrzeża do strefy skalistej na głębokości od 2 do 20 metrów

Opis: Neolamprologus caudopunctatus ma srebrno-beżowy korpus z charakterystyczną złoto-pomarańczową płetwą grzbietową i niebieskimi oczami. Płetwa ogonowa i boki mają perłowe kropki, które można zobaczyć, gdy światło pada. Punkty te nadały gatunkowi nazwę „caudopunctatus” (łac. „Kropkowany ogon”). Samce mają do 9 cm wzrostu, samiczki są znacznie mniejsze do 6,5 cm. Samce wykazują również nieco bardziej intensywne zabarwienie niż samiczki.

Charakterystyka: Spokojna rybka, ciekawska, pływająca w środkowej i dolnej części akwarium. Tzw. ekspozycyjna, czyli nie chowająca się, tylko widoczna w akwarium.
Tolerancyjna wobec innych gatunków ryb w akwarium. Czasem tylko między samcami może dochodzić do niegroźnych przepychanek.

Ładny wizualnie, nie bojący się człowieka i łatwy w hodowli płaz. Czyli dobra żabka dla osób zaczynających swoja przygodę z terrarystyką;

Nazwa: Kumak dalekowschodni - Bombina orientalis

Występowanie:
Jak wskazuje nazwa zwyczajowa, zamieszkuje daleki wschód: Półwysep Koreański i pewne rejony Chin i Rosji, w obu tych państwach jest zaliczany do pospolitych płazów. Nie grozi mu wyginięcie, gdyż łatwo adaptuje się do środowisk zmienionych przez ludzi.

Wygląd:
Kumaki nie należą do dużych płazów. Osiągają do 5,2 cm długości. Masa ciała zawiera się w zakresie 28-56 g^].
Strona brzuszna odznacza się gładkością, jedynym wyjątkiem są niewielkie guzki ulokowane u wylotu kloaki. Występuje tutaj jaskrawe ubarwienie czerwone, czerwonopomarańczowe do żółtego, urozmaicone ciemnymi plamami. Na brzuchu przeważają jednak obszary jasne. Występują też jasne plamki, łączone się ze sobą w pozbawione regularności wzory. Inny sposób opisu mówi o brzuchu czarnym, pokrytym plamami barwy czerwonej lub pomarańczowej, o nieregularnym kształcie. Końce palów cechują się barwą pomarańczową. Ubarwienie kumaka, doceniane przez hodowców, stał się przyczyną jego częstego trzymania w terrariach. Spotyka się opinie, że jest on najatrakcyjniej ubarwionym spośród swego rodzaju, jak również, że tylko kilka gatunków płazów wyprzedza go w tym względzie. Ubarwienie takie pełni jednak istotną funkcję: wskazuje na toksyczność i przykry smak zwierzęcia jako potencjalnego łupu. Hodowcy podają, że jeśli jeden osobnik przypadkowo chwyci drugiego ustami za kończynę, szybko ją zwalnia, po czym zamyka oczy, spuszcza głowę, wykonuje ruchy sprawiające wrażenie czyszczenia ust przednimi łapami, w końcu zaś oddala się pośpiesznie od tamtego osobnika. Skóra kumaków może być też toksyczna dla innych płazów

Aksolotl czyli ambystoma meksykańska - bardzo ciekawy i nietuzinkowy płaz, coraz popularniejszy w hodowlach amatorskich.

Nazwa:
Ambystoma meksykańska popularnie i powszechnie nazywana Aksolotem. Choć biologicznie określenie Aksolotl nie jest to poprawne, ponieważ w języku polskim termin aksolotl, w ścisłym znaczeniu, oznacza stan rozwoju osobniczego – charakterystyczne, wodne stadium larwalne (larwa neoteniczna) kilku różnych gatunków płazów (choć niektóre źródła przypisują ten stan tylko jednemu gatunkowi – właśnie ambystomie meksykańskiej).
Natomiast ambystoma meksykańska, zwana też aksolotlem meksykańskim, a czasem w skrócie aksolotlem, to nazwa konkretnego gatunku opisanego naukowo pod nazwą Ambystoma mexicanum.

Występowanie:
W warunkach naturalnych gatunek występował na południe od miasta Meksyk, stolicy Meksyku, w dwóch jeziorach Xochimilco i Chalco (2300 m n.p.m.).  Jezioro Chalco prawie całkowicie wyschło w wyniku celowego jego osuszenia, które miało zapobiec okresowym zalewaniom okolicy. Prawdopodobnie spotykany był również w jeziorach Texcoco, Zumpango i Xaltocan.
Kiedyś był poławiany w celach konsumpcyjnych. Jego mięso podobno jest bardzo smaczne. Obecnie jego połów jest zabroniony.
Obecnie populacja Ambystoma mexicanum występuje w południowej części jeziora Xochimilco i otaczających go kanałach i mokradłach. Jego występowanie jest poważnie zagrożona ze względu na rozwój miasta Meksyku i ma tendencję spadkową.
Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych klasyfikuje gatunek Ambystoma mexicanum w czerwonej liście krytycznie zagrożonych o najwyższej kategorii ryzyka. Według ostatnich obserwacji dzikiej populacji liczebność aksolotla szacowana jest na 700 - 1200 osobników, które istnieją w sześciu różnych miejscach podmokłych jeziora Xochimilco.
Działania ochrony tego gatunku koncentrują się głównie na podniesieniu znaczenia jeziora Xochimilco poprzez edukację, inicjatywy na rzecz przywrócenia siedlisk występowania gatunku. Rozwój populacji z gatunków hodowanych w domu, laboratoriach nie jest wskazany z uwagi na zagrożenie przenoszenia różnych chorób, w tym genetycznych.
Gatunek jest pod szczególną ochroną rządu Meksyku i kontrolą Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (załącznik II do rozporządzenia WE 318/2008 w dodatku B)