Naskalnik Chalinochromis sp.”ndobhoi"

Historia:
Ryby z rodzaju Chalinochromis zostały po raz pierwszy złowione w jeziorze Tanganika, przez francuskiego łowcę i eksportera ryb ozdobnych Pierre Bricharda. Te pierwsze złowione wówczas ryby, na cześć swojego odkrywcy, zostały przez prof. Maxa Polla w 1974 roku nazwane Chalinochromis brichardi. Kilka lat później inny poławiacz ryb Misha Feinzilber odkrył w środkowej części wschodniego wybrzeża jeziora Tanganiki dwa inne gatunki zaszeregowane do rodzaju Chalinochromis. Były to Chalinochromis sp. "bifrenatus" i oraz właśnie Chalinochromis sp. "ndobhoi"
Obecnie na dzień dzisiejszy do rodzaju Chalinochromis zaliczamy 4 gatunki. Wymienione powyżej oraz Chalinochromis sp. "popelini".

Może nie ma to dużego znaczenia ale dla pełnej jasności warto dodać, iż rodzaj Chalinochromis jest genetycznie blisko spokrewniony z rodzajem Julidochromis. A szczególnie z Julidochromis Dickfeldi , Ornatus i Transcriptus. Podczas gdy Julidochromis Marlieri i Regani są genetycznie bliżsi rodzajowi Telmatochromis. To wywołuje czasem dyskusje jak zaszeregować gatunkowo/rodzajowo te rybki.

Nazwa:
Nazwa naukowa odnosi się do oznakowania podobnego do uzdy na głowach osobników tego rodzaju.
Niestety brak polskiej nazwy, a ta międzynarodowa łamie polski język ;) Więc ja go w rozmowach nazywam po prostu naskalnikiem plamistym.

Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głównie wzdłuż wschodniego brzegu tego jeziora w Tanzanii, pomiędzy Bulu Point i Kasoje na stałym lądzie i wokół wyspy Karilani tuż przy brzegu.
Żyje w skalistej części tego jeziora, zajmując obszary podobne do ryb z rodzaju Julidochromis, czyli skaliste obszary, gruzowiska, pokryte glonowym, gąbkowym nalotem (którym też m.in.się odżywiają). Żyją najczęściej wzdłuż nierównych linii brzegowych, spędzając w naturze więcej czasu wśród kamieni niż na otwartej wodzie.

Opis:
Chalinochromis sp. „Ndobhoi” ma dwa poziome pasy na ciele oraz trzeci pas na płetwie grzbietowej. Pasy są złożone z takich jakby kropek, plamek.
Wielkość: Samce 10-12 cm, samice 8-9 cm.
Rozróżnienie płci bardzo trudne. W przypadku dorosłych ryb samice są mniejsze od samców.

Charakterystyka:
Z zachowania i warunków podobne do ryb z rodzaju Julidochromis. Puki są młode, są to spokojne i towarzyskie rybki. Jednakże w miarę dorastania stają się agresywne i terytorialne. Na szczęście tylko wobec swojego własnego gatunku. Inne rybki ignorują. Ale przedstawicieli swojego gatunku główna dobrana para będzie ostro gonić. Rozwiązaniem jest, jeśli mamy mniejsze akwarium to niestety pozostaje nam odłowić pozostałe ryby poza dobraną parą. Przy większym akwarium jeśli potworzymy oddzielne obszary skalne, poprzedzielane obszarami piasku, to jest możliwość,że dobrana para będzie zajmowała jedna część akwarium a pozostałe rybki/druga para drugą część akwarium.

Akwarium:
Minimalne wymiary podstawowe 120 ∗ 45 cm są zalecane nawet dla pojedynczej pary, ponieważ samce i samice, które nie rozmnażają się, zwykle zajmują osobne terytoria, co może okazać się problematyczne w małych akwariach. Z tego względu po dobraniu się rybek w parę, pozostałe rybki bezpiecznie jest odłowić. Chyba,że mamy duże akwarium z duża ilością kryjówek, gdzie pozostałe rybki poza główna para znajda schronienie.

Temperatura: 24-28
Woda: twarda
PH: 7.5 - 9
Gatunek wrażliwy na jakość wody. Musimy się zatroszczyć by woda była naprawdę czysta i dobrze natleniona. Zaleca się nawet cotygodniowe podmiany wody. W literaturze podaje się często, iż nawet do 50% te podmiany. Wg mnie jeśli mamy dobrze utrzymane akwarium i potrafimy zadbać o czystość wody, to aż tak duże (50%) podmiany nie są konieczne.

W naturze zamieszkuje strefę skalistą jeziora, wykorzystując jaskinie i szczeliny jako miejsce do rozmnażania.
Więc i wystrój akwarium stosunkowo prosty i łatwy do osiągnięcia. Czyli kamienisto - piaszczysty. Sterty kamieni, takie gruzowisko poprzedzielane piaszczystymi łachami piasku.
Rośliny: mogą , nie muszą być. Kwestia naszego gustu. W naturze jezioro Tanganika nie jest bogate w bujną roślinność. Jeśli jednak rośliny w akwarium nam się podobają, to jak najbardziej możemy nimi obsadzić nasz baniak (przy okazji rośliny pomogą nam w oczyszczaniu wody ;) ). Ryby z rodzaju Chalinochromis roślin nie wykopują ani ich nie niszczą.
Oświetlenie: W przypadku braku roślin natężenie oświetlenia wg swojego gustu. W przypadku posiadania roślin musimy pamiętać,że jednak rośliny potrzebują zdecydowanie światła ;)

Towarzystwo:
Jest to rybka terytorialna i agresywna, ale tylko wobec przedstawicieli swojego gatunku. A wiec nadająca się do akwarium towarzyskiego, z innymi w miarę spokojnymi gatunkami. Czyli np. jeśli mamy większą ilość przestrzeni, to może być hodowana z muszlowcami np. Muszlowiec Wielopręgi - Neolamprologus multifasciatus , Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus , Muszlowiec Krótki (Neolamprologus brevis) lub Muszlowiec Telmatochromis vittatus. Mogą być też z rybami zamieszkującymi skalistą część jeziora, a w naszym przypadku akwarium czyli np. Naskalnik Dickfelda (Julidochromis dickfeldi) lub Naskalnik Wężogłowy (Julidochromis transcriptus) lub Szczelinowiec Leleupa (Neolamprologus leleupi). Dobrze się też sprawdzają ryby pływające w górnej toni akwarium, np. z rodzaju Cyprichromis.
Jeśli chcemy odchować młode rybki w ogólnym akwarium, bez ich odławiania do oddzielnego, to musimy unikać gatunków dla których narybek jest przysmakiem, czyli np.  z rodzaju Altolamprologus i glonojadów.

Nie należy łączyć różnych odmian Chalinochromisów w jednym akwarium, gdyż może dojść do krzyżowania się.

Odżywianie: Żywy, mrożony lub suchy dedykowany dla Tanganiki. Rybki lubią tez poskubać glony lub gąbki porastające kamienie.

Rozmnażanie:
W miarę proste, ale wymagające cierpliwości.
Są to ryby w miarę monogamiczne, dobierające się w pary. Więc najlepiej kupić kilka młodych ryb, i pozwolić im się samym dobrać. Ten proces niestety może trwać długo. Od pół roku do nawet roku.
Po wyodrębnieniu się pary, pozostałe rybki (oczywiście mowa o Chalinochromisach) należy odłowić z akwarium. No chyba,że mamy już bardzo duże akwarium, tj. kilkusetlitrowe. Wtedy można spróbować je zostawić. Jednakże w mniejszym akwarium pozostałe ryby poza dobraną parą zostaną zamęczone.

Ogólnie rybki są monogamiczne. Tj. dobierają się w pary. Ale jeśli mamy duże akwarium i więcej w nim Chalinochromisów ndobhoi to pomiędzy poszczególnymi okresami rozrodczymi może dojść do zmiany partnerów.

Jaja są składane w jaskini lub w innym osłoniętym miejscu i przymocowane do stałej powierzchni, gdzie pozostają przez kilka dni po wykluciu, gdy woreczki żółtkowe są wchłaniane. Samica jest odpowiedzialna za bezpośrednią opiekę nad potomstwem, podczas gdy samiec broni małego terytorium otaczającego to miejsce z opieką rodzicielską, która trwa przez 6-8 tygodni, kiedy narybek zacznie pływać swobodnie.

Gdy dorośli tracą zainteresowanie narybkiem , często dochodzi do ponownego tarła, a dotychczasowy narybek nie może wejść na dotychczasowe terytorium, dopóki nowe potomstwo nie osiągnie fazy swobodnego pływania. Pod warunkiem, że dostępna jest wystarczająca ilość miejsca, kilka pokoleń może współistnieć w ten sposób. Kiedy utrzymuje się taką kolonię w akwarium, zaobserwowano, że młode osobniki czasem skubią ciała dorosłych ryb. Uważa się, że wynika to stąd, iż żywią się śluzem ciała lub małymi pasożytami osadzonymi w skórze .

 Źródła: Na podstawie własnych obserwacji oraz internetu.

 Skomentuj ten post na FORUM