Nazwa:
Nazwa tej rybki odnosi się paska biegnącego przez całe jej ciało. Z łaciny słowo vittatus oznacza z pręgami lub z wstęgami.
Występowanie:
Jezioro Tanganika w Afryce. Jest to gatunek endemiczny, czyli występuje tylko w tym jednym jeziorze. Nawet nie w całym, ale głownie w południowej części tego jeziora.
Żyje na głębokości najczęściej od 5 do 10 metrów,choć bywa spotykany i do 25 metrów.
Opis:
Telmatochromis vittatus ma 7 cm długości i ma wydłużony, cylindryczny korpus. Długość ciała wynosi od 4,3 do 4,4 razy wysokość ciała. Podstawowy kolor to brązowo-szary w górnej części ciała i beż . Ciemny podłużny pasek rozciąga się od kącika ust do oczu i boków ciała, który rozciąga się do podstawy płetwy ogonowej. Kolejna podłużna taśma biegnie wzdłuż podstawy płetwy grzbietowej. Na ogonie jest ciemna plama. Telmatochromis vittatus nie wykazuje wyraźnych różnic między płciami. Największą różnica, choć nie jakaś wyraźnie dużą, jest wielkość płci. Samce dorastają do 7 centymetrów, zaś samice do 6 centymetrów. Samice mają również krótsze promienie płetw piersiowych, chętniej kryją się w muszlach, do których zagania je samiec oraz mają bardziej pękate brzuszki.
Telmatochromis vittatus często bywa mylony z bardzo podobnym do niego i blisko spokrewnionym Szczelinowcem Dwypasiastym (Telmatochromis bifrenatus). Vittatus różni się tym, że ma większą wysokość ciała w stosunku do jego długości, mniejszą liczbę łusek po górnej stronie i więcej łusek w dolnej części dwuczęściowej linii bocznej i mocniejsze, stożkowe zęby w górnej i dolnej szczęce.
Charakterystyka:
Telmatochromis vittatus to towarzyska, aktywna rybka. Lubi pływać przy przedniej szybie, przez co jest łatwa do obserwacji. A co najważniejsze, jest to spokojny gatunek. Wręcz bardzo spokojny. Niewielką agresje wykazuje tylko dominujący samiec wobec pozostałych samców, czasem trochę wobec samic. Jednakże nie wiąże się to z jakimś większym uszczerbkiem dla tych ryb.
Akwarium: Dla jednej pary wystarczy już akwarium o długości 70 cm i pojemności koło 100 litrów. Im więcej mamy jednak ryb, to i akwarium w tym momencie powinno być większe.
Temperatura: 24-27
Woda: twarda
PH: 7.5 - 9
W naturze zamieszkuje najczęściej strefę skalistą, wykorzystując jaskinie i szczeliny jako kryjówki. Jednakże w akwarium bardziej preferuje muszle. Więc wystrój akwarium stosunkowo prosty i łatwy do osiągnięcia. Czyli kamienisto -piaszczysty, z naciskiem bardziej na piaszczysty. A na piasku muszle. Ze względu na wielkość rybek to i też muszle muszą dobrze wymieszać rozmiarowo. Od muszli winniczka po jakieś większe muszle. By rybki mogły sobie wybrać jaka muszla im bardziej pasuj
Rośliny: w przypadku tego gatunku nie zaleca się sadzenia większej ilości roślin. Gdyż z obserwacji akwarystów wynika, iż obecność roślin w akwarium powoduje że rybki stają się dużo bardziej nieśmiałe.
Oświetlenie: zalecane mocniejsze. W słabo oświetlonych akwariach rybki czują się gorzej i stają się bardziej płochliwe.
Towarzystwo:
Jest to spokojna rybka, a wiec nadająca się do akwarium towarzyskiego, z innymi w miarę spokojnymi gatunkami. Czyli np. jeśli mamy większą ilość przestrzeni na dnie akwarium to inne muszlowce np. Muszlowiec Wielopręgi - Neolamprologus multifasciatus lub Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus albo Muszlowiec Krótki (Neolamprologus brevis). Mogą być tez z rybami zamieszkującymi skalistą część jeziora, a w naszym przypadku akwarium czyli np. Szczelinowiec Leleupa (Neolamprologus leleupi), Naskalnik Dickfelda (Julidochromis dickfeldi) albo Naskalnik Wężogłowy (Julidochromis transcriptus) lub Naskalnik Chalinochromis sp.”ndobhoi". Dobrze się też sprawdzają ryby pływające w górnej toni akwarium, np. z rodzaju Cyprichromis.
Jeśli chcemy odchować młode rybki w ogólnym akwarium, bez ich odławiania do oddzielnego, to musimy unikać gatunków dla których narybek jest przysmakiem, czyli np. z rodzaju Altolamprologus i glonojadów.
Odżywianie: W naturze glony oraz bezkręgowce. W akwarium przyjmują praktycznie każdy rodzaj pokarmu. Od żywego przez mrożony po suche pokarmy. Czasem można zaobserwować jak Vittatusy skubią kamienie porośnięte glonami.
Rozmnażanie:
Jest to gatunek haremowy, więc dominujący samiec będzie odbywał tarło z kilkoma samicami.
Ikra zostaje złożona, w warunkach akwarystycznych, w muszli. Przez pierwsze kilka dni ikrą opiekuje się samiec. Potem opiekę zarówno nad ikra jak i nad narybkiem przejmuje samica. Samiec natomiast broni wspólnego terytorium. W trakcie opieki nad ikrą, samica praktycznie nie opuszcza muszli. Wylęg młodych następuje po 16-21 dniach.
Źródła: Na podstawie własnych obserwacji oraz internetu.