Naskalnik Dickfelda - Julidochromis dickfeldi

Występowanie:
Jest to gatunek endemiczny. Czyli występujący tylko w jednym konkretnym miejscu. W przypadku tego gatunku jest to Jezioro Tanganika w Afryce. I to nawet nie całe jezioro ale  południowo-zachodnia część jeziora, na północ od parku narodowego Sumbu w Zambii.

Opis:
Wydłużony, walcowaty kształt ciała z wysoką płetwą grzbietową i grubymi, miękkimi wargami. Na żółto-brązowym tle wzdłuż całego ciała ciągną się trzy czarne pasy. Wszystkie płetwy szare, niebiesko obrzeżone. Dymorfizm płciowy słabo widoczny Samice są trochę większe. Osiąga przeciętnie do 11 cm długości.

Charakterystyka:
Stosunkowo spokojna ryba wykazująca zwiększoną agresję w okresie tarła. Gatunek monogamiczny. Ryby dobierają się w pary na całe życie. Opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Samica opiekuje się potomstwem bezpośrednio, samiec natomiast chroni obrane terytorium przed intruzami. Naskalniki Dickfelda tworzą wielopokoleniowe społeczności- dorosłe dzieci żyją zgodnie na jednym terytorium wraz z rodzicami.
Charakteryzują się (jak inne naskalniki) specyficznym sposobem pływania, zawsze równolegle do powierzchni. A jeśli jest to sufit jaskini to płyną wtedy do góry brzuchem. Często zastygają w bezruchu schowane w pionowych szczelinach skalnych, wyglądają wtedy jak przyklejone do ściany.

Akwarium: Dla jednej pary wystarczy już akwarium o długości 70 cm. Im więcej mamy jednak ryb, to i akwarium w tym momencie powinno być większe.
Temperatura: 24-27
Woda: twarda
PH: 7.5 - 9
W naturze zamieszkują kamieniste strefy. Gruzowiska, zwalone kamienie. Centrum ich terytorium jest często pęknięcie lub szczelina w skale. I taki też wystrój, kamienisty, gruzowiska należy im zapewnić w akwarium.
Należy pamiętać, że Dickfeldy nie lubią zmian wystroju. Gdyż obrane raz terytorium już nie jest zmieniane. Więc twórzmy wystrój akwarium tak, by go ne zmieniać co kilka miesięcy czy co pół roku.
Drugą istotną rzeczą o której należy pamiętać,że ryby te nie lubią zbytnich podmian wody. Większa podmiana może spowodować opuszczenie partnera. Więc jeśli już robimy, chcemy robić podmiany to nie za często i w stosunkowo niewielkich ilościach na raz. tak do 10%.
Rośliny: mogą , nie muszą być. Kwestia naszego gustu. W naturze jezioro Tanganika nie jest bogate w bujną roślinność. Jeśli jednak rośliny w akwarium nam się podobają, to jak najbardziej możemy nimi obsadzić nasz baniak (przy okazji rośliny pomogą nam w oczyszczaniu wody ;) ). Naskalniki Dickfelda nie niszczą roślin.
Oświetlenie: W przypadku braku roślin natężenie oświetlenia wg swojego gustu. W przypadku posiadania roślin musimy pamiętać,że jednak rośliny potrzebują zdecydowanie światła ;) Z gatunków roślin poleca się np. Vallisnerię.

Towarzystwo:
Jest to w miarę spokojna rybka, a wiec nadająca się do akwarium towarzyskiego, z innymi w miarę spokojnymi gatunkami. Czyli np. jeśli mamy większą ilość przestrzeni na dnie akwarium to inne muszlowce np. Muszlowiec Wielopręgi - Neolamprologus multifasciatus lub Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus albo Muszlowiec Telmatochromis vittatus lub Muszlowiec Krótki (Neolamprologus brevis). Jeśli mamy większe akwarium to mogą to też być inne skalne ryby np. Szczelinowiec Leleupa (Neolamprologus leleupi) lub Naskalnik Wężogłowy (Julidochromis transcriptus) albo Naskalnik Chalinochromis sp.”ndobhoi". Z własnego doświadczenia wiem,że natomiast Dickfeldy nie dogadują się z Ornatusami i Reganami.
Natomiast dobrze się też sprawdzają ryby pływające w górnej toni akwarium, np. z rodzaju Cyprichromis.
Jeśli chcemy odchować młode rybki w ogólnym akwarium, bez ich odławiania do oddzielnego, to musimy unikać gatunków dla których narybek jest przysmakiem, czyli np.  z rodzaju Altolamprologus.

Odżywianie: Pokarm generalnie mięsny, czyli żywy jak i mrożony. Oraz suche pokarmy dedykowane dla Tanganiki.

Rozmnażanie:
By dobrała się para to najlepiej, jak to w Tanganice bywa, kupić kilka młodych rybek i pozwolić im się samodzielnie dobrać. Proces ten może trwać nawet do roku. Przyśpieszanie go poprzez zakup dorosłych ryb, jest zwodniczym pomysłem. Gdyż np. może się zdarzyć,że samiec wykończy samicę.
Taka dobrana para za swoje terytorium obiera kilka szczelin skalnych, których już potem nie zmienia. W takiej też szczelinie skalnej samica składa do 100 jajeczek (ale z reguły mniej).  Opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Samica bezpośrednio a samiec chroni obrane terytorium przed intruzami.

 Źródła: Na podstawie własnych obserwacji oraz internetu.

 Skomentuj ten post na FORUM