Zwierzaki.info.pl
„Kiedy wyginie pszczoła, rodzajowi ludzkiemu pozostaną już tylko 4 lata” Albert Einstein****
Na milszy początek tygodnia ;)
znalezione w internetach
RYBY AKWARIOWE:
TANGANIKA:
Muszlowce :
Muszlowiec Wielopręgi - Neolamprologus multifasciatus
Muszlowiec Lamprologus caudopunctatus
Muszlowiec Krótki (Neolamprologus brevis)
Muszlowiec Telmatochromis vittatus
Muszlowiec Lamprologus kungweensis
Naskalniki (Tanganika skalista) :
Naskalnik Chalinochromis sp.”ndobhoi" - szeroki i pierwszy opis tego gatunku w polskim internecie :)
Naskalnik Wężogłowy (Julidochromis transcriptus)
Naskalnik Dickfelda (Julidochromis dickfeldi)
Szczelinowiec Leleupa (Neolamprologus leleupi)
INNA GATUNKI RYB
Gupik, Pawie oczko - Poecilia reticulata
ROŚLINY AKWARIOWE:
Nurzaniec śrubowy, spiralny (Vallisneria spiralis L.)
SKORUPIAKI:
PŁAZY:
Aksolotl czyli ambystoma meksykańska
Kumak dalekowschodni - Bombina orientalis
Karlik szponiasty - Hymenochirus boettgeri
GADY:
Karlik szponiasty - Hymenochirus boettgeri
Jedyna chyba żabka którą można bezpiecznie trzymać razem z rybkami :)
Nazwa:
Nazwa łacińska miła uhonorować niemieckiego zoologa Oskara Boettgera.
Występowanie:
Występuje w Nigerii , Kamerunie , Gwinei Równikowej , Gabonie i na wschód do Republiki Środkowoafrykańskiej i wschodniej Demokratycznej Republiki Konga . Przypuszczalnie występuje w Republice Konga, ale nie został tam odnotowany. Jest gatunkiem pospolitym na większości swojego szerokiego zasięgu i Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody oceniła, że jej stan ochrony budzi najmniejsze obawy.
Hymenochirus boettgeri zwykle występuje w cichych, zacienionych wodach nizinnych lasów deszczowych oraz w wodach stojących przy wolno płynących rzekach.
Czytaj więcej: Karlik szponiasty - Hymenochirus boettgeri
Ładny wizualnie, nie bojący się człowieka i łatwy w hodowli płaz. Czyli dobra żabka dla osób zaczynających swoja przygodę z terrarystyką;
Nazwa: Kumak dalekowschodni - Bombina orientalis
Występowanie:
Jak wskazuje nazwa zwyczajowa, zamieszkuje daleki wschód: Półwysep Koreański i pewne rejony Chin i Rosji, w obu tych państwach jest zaliczany do pospolitych płazów. Nie grozi mu wyginięcie, gdyż łatwo adaptuje się do środowisk zmienionych przez ludzi.
Wygląd:
Kumaki nie należą do dużych płazów. Osiągają do 5,2 cm długości. Masa ciała zawiera się w zakresie 28-56 g].
Strona brzuszna odznacza się gładkością, jedynym wyjątkiem są niewielkie guzki ulokowane u wylotu kloaki. Występuje tutaj jaskrawe ubarwienie czerwone, czerwonopomarańczowe do żółtego, urozmaicone ciemnymi plamami. Na brzuchu przeważają jednak obszary jasne. Występują też jasne plamki, łączone się ze sobą w pozbawione regularności wzory. Inny sposób opisu mówi o brzuchu czarnym, pokrytym plamami barwy czerwonej lub pomarańczowej, o nieregularnym kształcie. Końce palów cechują się barwą pomarańczową. Ubarwienie kumaka, doceniane przez hodowców, stał się przyczyną jego częstego trzymania w terrariach. Spotyka się opinie, że jest on najatrakcyjniej ubarwionym spośród swego rodzaju, jak również, że tylko kilka gatunków płazów wyprzedza go w tym względzie. Ubarwienie takie pełni jednak istotną funkcję: wskazuje na toksyczność i przykry smak zwierzęcia jako potencjalnego łupu. Hodowcy podają, że jeśli jeden osobnik przypadkowo chwyci drugiego ustami za kończynę, szybko ją zwalnia, po czym zamyka oczy, spuszcza głowę, wykonuje ruchy sprawiające wrażenie czyszczenia ust przednimi łapami, w końcu zaś oddala się pośpiesznie od tamtego osobnika. Skóra kumaków może być też toksyczna dla innych płazów
Aksolotl czyli ambystoma meksykańska - bardzo ciekawy i nietuzinkowy płaz, coraz popularniejszy w hodowlach amatorskich.
Nazwa:
Ambystoma meksykańska popularnie i powszechnie nazywana Aksolotem. Choć biologicznie określenie Aksolotl nie jest to poprawne, ponieważ w języku polskim termin aksolotl, w ścisłym znaczeniu, oznacza stan rozwoju osobniczego – charakterystyczne, wodne stadium larwalne (larwa neoteniczna) kilku różnych gatunków płazów (choć niektóre źródła przypisują ten stan tylko jednemu gatunkowi – właśnie ambystomie meksykańskiej).
Natomiast ambystoma meksykańska, zwana też aksolotlem meksykańskim, a czasem w skrócie aksolotlem, to nazwa konkretnego gatunku opisanego naukowo pod nazwą Ambystoma mexicanum.
Występowanie:
W warunkach naturalnych gatunek występował na południe od miasta Meksyk, stolicy Meksyku, w dwóch jeziorach Xochimilco i Chalco (2300 m n.p.m.). Jezioro Chalco prawie całkowicie wyschło w wyniku celowego jego osuszenia, które miało zapobiec okresowym zalewaniom okolicy. Prawdopodobnie spotykany był również w jeziorach Texcoco, Zumpango i Xaltocan.
Kiedyś był poławiany w celach konsumpcyjnych. Jego mięso podobno jest bardzo smaczne. Obecnie jego połów jest zabroniony.
Obecnie populacja Ambystoma mexicanum występuje w południowej części jeziora Xochimilco i otaczających go kanałach i mokradłach. Jego występowanie jest poważnie zagrożona ze względu na rozwój miasta Meksyku i ma tendencję spadkową.
Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych klasyfikuje gatunek Ambystoma mexicanum w czerwonej liście krytycznie zagrożonych o najwyższej kategorii ryzyka. Według ostatnich obserwacji dzikiej populacji liczebność aksolotla szacowana jest na 700 - 1200 osobników, które istnieją w sześciu różnych miejscach podmokłych jeziora Xochimilco.
Działania ochrony tego gatunku koncentrują się głównie na podniesieniu znaczenia jeziora Xochimilco poprzez edukację, inicjatywy na rzecz przywrócenia siedlisk występowania gatunku. Rozwój populacji z gatunków hodowanych w domu, laboratoriach nie jest wskazany z uwagi na zagrożenie przenoszenia różnych chorób, w tym genetycznych.
Gatunek jest pod szczególną ochroną rządu Meksyku i kontrolą Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (załącznik II do rozporządzenia WE 318/2008 w dodatku B)